Po wydarzeniach z książki Porzucony, który ocalał. Dla wielu Góry Zenobi były terenem nie do zdobycia. I to nie dlatego, że trudno było znaleźć tam właściwy szlak lub poradzić sobie na kamienistych drogach. Takie przeszkody nie stanowiły problemu dla ludzi. Podobnie zresztą jak ogromne rozpadliny czy pozbawiona zieleni przestrzeń, gdzie człowiek z trudem mógł znaleźć wodę. Odpowiednio wyposażony byłby w stanie wędrować tymi terenami przez wiele dni, aż w końcu…
Tag: Bielijon
Azyn, pragnący walki
Po wydarzeniach z książki Porzucony, który ocalał. Przez cały dzień Azyn niecierpliwie wyglądał przybycia Reina. Tak bardzo chciał, by już nastało południe. Jednak słońce jak na złość powoli przesuwało się po niebie. Chłopiec miał nawet wrażenie, że zatrzymało się i nie zamierza ruszyć się ani odrobinę jakby chciało mu wszystko utrudnić. Leosowi nie umknęło to, że jego syn wciąż zerkał na niebo, jakby czegoś oczekiwał. A mężczyzna pragnął dowiedzieć…
Azyn, szukający własnej drogi
Po wydarzeniach z książki Porzucony, który ocalał. Od nocnych wydarzeń Azyn wciąż miał oczy i uszy szeroko otwarte. I zupełnie inaczej patrzył na wszystkich mieszkańców. Zastanawiał się, jak wielu z nich wie o treningach w Klodri. A ilu w nich uczestniczy? Tamtego wieczoru poznał zaledwie kilku mężczyzn, którzy przygotowywali się do walki. Myślał też o tym, czy tata zgodzi się na jego udział w tym wszystkim. Przecież Rein miał rację, chłopak mógł…
Selantia, zwyciężczyni czy przegrana
Od razu udała się do karczmy, choć nie znosiła tam wchodzić. Jednak to tam najłatwiej i niezauważenie mogła porozmawiać z jednym z ludzi Onyksa. I nie chodziło o samych strażników. Za bardzo rzucali się w oczy i siedzieli tam jak dwa posągi ubrane w mundury i patrzące z wytęsknieniem na swoje kufle – na służbie mieli zakaz picia. Jednak poza nimi często w gospodzie siedział jeszcze jeden człowiek. Nie do końca strażnik, raczej łącznik między nią…
Selantia, żyjąca w innej skórze
Historię zwykle piszą zwycięscy, ci, którzy zdołali pokonać wszystkie przeszkody na swojej drodze. Bez względu na to, czy są dobrzy ci źli. Choć powiadają, że wcześniej czy później ci dobrzy wygrają, ale nawet oni przez pewien czas oddają pióro swoim przeciwnikom. Nie zawsze jednak pamięta się o narzędziach, tych, którzy mieli do odegrania jedynie pewną rolę, jak złapanie każdego zdrajcy, jaki znalazł się w mieście. A Selantia znała się na tym…
Fenyl, grający z nieznajomym
Często sam udawał się do miast, chociaż mógł wysyłać kogokolwiek, ale najbardziej ufał swoim oczom i uszom. To nie oznaczało, że jego ludzie nie byli wierni i lojalni. Jednak w przeciwieństwie do niego nie przyzwyczaili się do życia w stanie pełnej gotowości. Nie musieli wywalczać sobie drogi w hierarchii za pomocą podstępów i kłamstw. Tak wyglądało to w jego życiu dawniej, zanim Fenyl trafił w szeregi Księcia. Teraz mógł żyć spokojniej. Zdawał sobie sprawę, że następca tronu…
Azyn, poszukujący przygody
Po wydarzeniach z książki Porzucony, który ocalał. W Klodri zwykle niewiele się działo. Spokoju wsi nie zakłócały utarczki między władcami ani nawet drapieżniki, których od lat nikt nie widział w pobliskich lasach. Czasem Ariadna i Azyn ruszali ku przygodzie po wysłuchaniu opowieści brata dziewczyny lub podsłuchaniu ciekawych plotek. Jedna mówiła o pewnym stworze, który wygląda jak wyciągnięty z koszmaru. Ogromny i ciężki, z ostrymi, długimi pazurami i kłami, a sam jego widok…
PREMIERA Porzuconego, który ocalał
Witajcie w ten wspaniały, sobotni dzień. Wspaniały, bo właśnie dzisiaj oficjalnie pojawiła się na rynku moja najnowsza książka Porzucony, który ocalał, tom I z cyklu Bielijon. Wiele razy Wam o niej wspominałam. Na blogu wciąż pojawiały się informacje o tym, jak idą nam przygotowania do premiery, do tego wrzucałam opowiadania o bohaterach z tego cyklu, a niedawno też zaczęłam kręcić filmiki z krótkimi fragmentami książki. Jeśli jeszcze nie oglądaliście, to zapraszam…
Ariadna, żyjąca nadzieją
Kilka lat przed wydarzeniami z książki Porzucony, który ocalał. – Podaj maść z ziela kalendy i cenery – powiedziała mama. Ariadna zaraz rzuciła się do słoiczków. Niemal intuicyjnie sięgnęła po największy, wyczerpany już w połowie – ta maść przydawała się najczęściej w ich wiosce. Nie musiała nawet sprawdzać zawartości, wiedziała dobrze, że to odpowiednie lekarstwo. Podała je Elinie, a ta posmarowała oczyszczoną ranę chłopca, by przyspieszyć jej gojenie….