Tag: Książę

Kilka dni po przygodzie z wilkiem Minęło wiele dni, odkąd udało mu się zwyciężyć w starciu z wilkiem i zdobyć pożywienie. Mięso – choć niezbyt smaczne – było teraz głównym posiłkiem Księcia. Nie zamierzał znów próbować grzybów. Ostatnia przygoda z nimi wystarczyła mu na całe życie. Podczas swojej podróży czasami zdołał upolować zająca, kiedy indziej musiał zadowolić się żylastym mięsem drapieżnika. Wciąż jechał…

Miesiące po ucieczce z zamku Wjazd do miasta nie był jego najlepszym pomysłem, ale nie po to zbierał skóry z zajęcy, by je tak po prostu wyrzucić. Wiedział, że przydadzą się handlarzom, którzy zrobią z nich stosowny użytek, a i on mógł na tym skorzystać. Pieniędzmi opłaciłby nocleg w karczmie, dzięki czemu nie musiałby spędzać kolejnej nocy w lesie. Wygodne łóżko, ciepła strawa to wszystko, o czym teraz marzył. Musiał jedynie upewnić się, że nie ma przy sobie niczego, przez co…

Następnego poranka Książę nie zwlekał ze zwinięciem obozu i wyjechaniem. Znajdował się wciąż na wrogich terenach – a przynajmniej tak mu się wydawało – dlatego nie mógł pozwolić sobie na zbędny odpoczynek. Po koszmarze przyszedł spokojny sen, więc do rana zdołał wypocząć wystarczająco, by wsiąść na konia i ruszyć w drogę. W siodle zjadł śniadanie i popił resztą wody, jaka mu została. Tego dnia miał znów poszukać strumienia. Polegał w tej kwestii na swoim koniu,…

Zerwał się z posłania tak szybko, że aż zaplątał się we własny koc. Zacząć bić na oślep, próbując uwolnić się od wyimaginowanego przeciwnika, który rzekomo ograniczał mu ruchy. Rozdawał ciosy na prawo i lewo, licząc na to, że któryś z nich dosięgnie jego wroga, dzięki czemu wyjdzie cało z tej opresji. Nie wszystko było jeszcze stracone. Topór dopiero zawisnął nad jego głową. Wciąż miał szansę na to, by przeżyć. Nie mógł umrzeć. Nie, gdy był…

Księżyc świecił jasno na bezchmurnym, granatowym niebie. Gromada gwiazd tłoczyła się wokół niego i rozświetlała zamek znajdujący się pod sobą. Dawniej to miejsce wyglądało inaczej. Wtedy rządził tu Król Dnia, a słońce zdawało się nie zachodzić w jego królestwie. Radość wypełniała serca poddanych, którzy wiernie służyli swojemu władcy. Kochali go i szanowali, i byliby w stanie oddać za niego życie. Jednak zmieniło się to za sprawą pewnego człowieka, który napadł…

Nie spodziewał się takiego zakończenia. Tak niewiele brakowało do zwycięstwa. Zebrał już wojsko, wyszkolił je z pomocą swoich ludzi, ruszył na zamek. Udało im się nawet bez problemu przedrzeć do środka — wtedy był to dla nich powód do radości, dopiero potem zrozumieli, dlaczego nikt ich nie zatrzymał. Król Nocy domyślał się, że przyjdą. Śledził każdy ich krok i dowiadywał się o każdym ich posunięciu z ust swojego wiernego poplecznika,…

Przez kolejne dni Książę miał się wciąż na baczności. Nie pozwalał, by ognisko zgasło. Budził się na najlżejszy szelest czy ciche rżenie konia. Każdy sygnał nastawiał go do walki. Dopiero gdy odkrywał, że to tylko wiatr, wracał do niespokojnego snu. Nie widział ani razu wilków, które zabiły łanię, ale zdawał sobie sprawę, że są gdzieś w pobliżu i czekają na jego jeden nieopatrzny ruch. A on nie chciał stać się wieczerzą drapieżników. Dlatego czuwał czasami…