Tag: księga czwarta

I ja sam was ustawię: Waść po jednej stronie Stanie na końcu pyska, a Waść na ogonie«. »Zgoda!« — wrzaśli; czas? — jutro; miejsce? — karczma Usza. Rozjechali się. Ja zaś do Wirgilijusza… Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz Tymczasem Wojski dał znak, by rozpalić ogniska. Nad nimi zawieszone kociołki, a z wozów zaczęto przynosić warzywa, mąkę i pieczone mięso. Sędzia otworzył skrzynkę podróżną pełną butelek. Wyciągnął z niego kryształowy kufel, który dostał od księdza Robaka….

Zadął znowu. Myśliłbyś, że róg kształty zmieniał I że w ustach Wojskiego to grubiał, to cieniał, Udając głosy zwierząt: to raz w wilczą szyję Przeciągając się, długo, przeraźliwie wyje Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz Czy jest ktoś, kto poznał litewskie, rozległe krainy i dotarł w głąb puszczy? Rybak przecież łowi tylko na brzegu i nie widział nigdy dna morskiego. Myśliwy poluje tylko na obrzeżach lasu i nie zna jego wszystkich tajemnic. Tylko legendy opowiadają mu o tym, co dzieje…

Robak, wsparty na stole, wpół głośno rozprawiał, Tłum szlachty go otaczał i uszy nadstawiał, I nosy ku księdzowskiej chylił tabakierze; Brano z niej, i kichała szlachta jak moździerze. Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz Po przeciwnych stronach drogi stały dwie gospody. Starsza należała do dziedzica zamku, a nową, na złość Horeszkom, wybudował sam Soplica. W Horeszkowej rządził Gerwazy, a w drugiej – Protazy. Nowa karczma nie wyglądała jakoś szczególnie. Zbudowana była według…

Knieje! do was ostatni przyjeżdżał na łowy Ostatni król, co nosił kołpak Witoldowy, Ostatni z Jagiellonów wojownik szczęśliwy, I ostatni na Litwie monarcha myśliwy. Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz O, drzewa Puszczy Białowieskiej, puszczy nad jeziorem Świteź, Ponar i Kuleszewa, które jesteście rówieśnikami wielkich książąt! Wasz cień osłaniał niegdyś królewskie głowy Groźnego Winesa, Mindowy i Giedymina. Ten ostatni leżał wtedy na skórze niedźwiedziej przy myśliwskim ognisku…