Tag: księga szósta

Maciek prostak ubogi był najwięcej czczony, Nie tylko jako rębacz Rózeczką wsławiony, Lecz jako człek mądrego i pewnego zdania, Znający dzieje kraju, rodziny podania. Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz O świcie przybył konny posłaniec. Biegł od drzwi do drzwi i budził szlachtę, jakby wzywał ich do pracy. Dobrzyn zaczynał się budzić, ale nikt nie wiedział, co się dzieje. Starzy zbierali się na radę, młodzi siodłali konie, kobiety zatrzymywały…

Jako raz zapozwany szlachcic z Telsz, Dzindolet, Rozkazał mu, oparłszy o piersi pistolet, Wleźć pod stół i ów pozew psim głosem odszczekać, Że Woźny musiał co tchu w konopie uciekać. Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz Woźny poszedł do domu Hrabiego. Ostrożnie przemykał niczym lis, który wywęszył słoninę, ale zna podstępy myśliwych. Dlatego upewnia się, czy nie zastawili na niego pułapki i jedzenia nie zatruli. Protazy zszedł z drogi i szedł obok….

Bracie, póki Ponarom stać, Niemnowi płynąć, Póty w Litwie Sopliców imieniowi słynąć; Wnuków, prawnuków będzie Jagiełłów stolica Wskazywać palcem, mówiąc: oto jest Soplica. Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz Sędzia słuchał go bez słowa. Powoli ściągnął okulary, westchnął, a w jego oczach pojawiły się łzy. W końcu rzucił się na szyję księdza. – Mój Robaku, czy to prawda? – powtarzał. – Wiesz, ile razy nas oszukano?…

Obok Francuzów ciągnie polskie wojsko całe, Nasz Józef, nasz Dąbrowski, nasze orły białe! Już są w drodze; na pierwszy znak Napoleona Przejdą Niemen i — bracie! Ojczyzna wskrzeszona! Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz Właśnie wtedy smutny Ksiądz Robak wpadł do Sędziego. – Sędzio – rzekł już od progu. – Bieda będzie z tą roztrzepaną i zalotną ciotką Telimeną. Kiedy Zosia była dzieckiem, a jej sytuacja…

Tak żołnierz, który strawił życie tocząc wojnę, A na starość w szpitalach spoczywa kaleki: Skoro usłyszy trąbę lub bęben daleki, Chwyta się z łoża, krzyczy przez sen: «Bij Moskala!». Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz Wstawał nowy dzień, próbując przebić się przez mrok nocy. Jeszcze słońca nie było widać na horyzoncie, a mgła wisiała nisko nad ziemią. Niebo powoli się rozjaśniało, a za jego przykładem wszystko na ziemi też zwlekało. Bydło później…