Wyobraźnia pisarza

Pisarz to człowiek, którego wyobraźnia nie ma końca.

Zamykam oczy i widzę światy, które tworzę. Miasta i lasy, domy i chaty, ludzie i elfy. Słyszę cicho szumiące drzewa, warczenie głodnego mrawa czy skrzek harpii. Czuję zapach kwiatów z łąki, na której pojawia się często Ariadna, oraz substancji używanej w laboratoriach. Przechadzam się między budynkami. Dostrzegam wśród nich wspaniałą rezydencję, w której powstał pierwszy plan, Dom Kultury, gdzie wszystko się zaczęło oraz niezwykły pałac należący do elfiego władcy. Wystarczy, że się rozejrzę, a widzę cudowne miasto, choć nikt o nim jeszcze nie słyszał. To tajemnica, która dopiero zostanie odkryta.

Oczami wyobraźni oglądam niczym film poszczególne sceny opisane w moich książkach. David zastanawiający się, czy wejść do kawiarni, czy może zrezygnować. Nicole wypełniająca swoje zadanie. Amelia wykorzystująca znów swoją nową umiejętność. Ariadna błądząca po raz kolejny w lesie. Książę zamknięty w lochu przez złego władcę.

Gdy piszę, widzę każdą scenę. Przesuwają się przed moimi oczami jak kadry filmu. Czasami przy niektórych zatrzymuję się na dłużej, by opisać w nich pewien ważny szczegół lub lepiej napisać o mającej miejsce sytuacji. Jest to niezwykłe doświadczenie, które pewnie towarzyszy wielu twórcom.

Pozostałe części znajdziesz tutaj.