Promień słońca

Niebo zasnuły ciężkie, ciemne chmury. Chciały przysłonić słońce, ale nie pozwoliło ono tak łatwo się zakryć. Jeden, ostatni promień znalazł szczelinę i przedostał się przez nią do ziemi. Zderzył się z liśćmi, ale i one nie stanowiły dla niego problemu. Leciał dalej aż dotknął miękkiej trawy porastającej leśną ścieżkę.

Nagle ktoś przerwał tę cudowną chwilę. Promień spoczął na dwóch skrzyżowanych belkach, a potem na niosącym je człowieku. Czerń przeważała w jego stroju. Kontrastowała z białym kwadracikiem tuż pod szyją. Kaptur ukrywał twarz w cieniu. Rękawy płaszcza odsłoniły brązowe nadgarstki i dłonie, które należały do kogoś, kto ciężko pracował przez całe swoje życie. Stąpał z trudem, kuśtykając na prawą nogę.

Tuż za nim jechał wóz ciągnięty przez dwa stare siwki. To miała być ich ostatnia podróż. Jeden z nich stracił podkowę gdzieś w drodze i boso szedł od tego czasu.

Na koźle siedział przygarbiony woźnica. Siwe, przerzedzone włosy okalały jego czaszkę. Zmęczona twarz była naznaczona wieloma zmarszczkami – nawet kurzymi łapkami w kącikach oczu. Miał na sobie swój najlepszy strój: wygniecioną koszulę i spodnie z łatą na kolanach. Trzymał lejce luźno, pozwalając zwierzętom iść swobodnie. Wiózł swojego ostatniego pasażera, który leżał w twardym łożu ze skrzyżowanymi na piersiach rękami. Elegancki strój zupełnie nie pasował do otoczenia, w którym się znajdował, ale nikt nie odważył się go przebrać w co innego. Zabrakło jedynie butów – nie było na nie stać ani śpiącego, ani nikogo z jego bliskich. Jednak nie narzekał.

Ten niewielki kondukt szedł leśną ścieżką. Liście drzew zatrzymywały większość wody, ale deszcz wciąż padał. Krople spadały zarówno na skrzyżowane drewienka i wóz, jak i na ludzi i zwierzęta. Tworzyły coraz większe kałuże błota. Koła wozu zanurzały się i pojazd z trudem wydostawał się z grząskiego gruntu. Człowiek w czerni nie czekał, więc woźnica musiał zmuszać konie do zwiększonego wysiłku. Siwki wydostawały wóz z każdej pułapki.

Promień słońca przyglądał się temu z pewnym zdziwieniem, dopóki chmury nie odcięły jego dostępu do ziemi.

Inne obrazy znajdziesz tutaj.