Rezydencja Baskerville’ów

Dzika i ponura droga prowadziła do niemniej straszliwego zamku. Brama rezydencji była ozdobiona oryginalnym motywem gotyckim. Podtrzymywały ją kamienne słupy z rzeźbionymi trofeami zwierząt. Zamczysko zbudowano przed wiekami z granatowego granitu, a wschodnią ścianę porastał bluszcz. Dwie stare bliźniacze wieże strażnicze piętrzyły się za nim. Na dziedzińcu stał posąg wielkiego, legendarnego psa, który nawiedzał rozległe bagniska dookoła budowli.

W największej sali w zamku stał ogromny, dębowy stół, a nad nim na ścianach wisiały portery właścicieli zamieszkujących ten dom. Inne pomieszczenia były skromnie umeblowane. Łóżka polowe, niewielkie półki z książkami, fotele i duży żelazny sejf składały się na ich wyposażenie. Wewnątrz ściany były brudne. Lampy oświetlały te ciemne miejsca swoim bladym światłem.

Korytarz zdobiony był kilkoma rzeźbami i płaskorzeźbami tego samego strasznego zwierzęcia z głównego placu. Prowadził on w głąb domu do następnego pokoju, w którym znajdowały się dwa wąskie okna. Wychodziły one na ogromne moczary porośnięte wrzosami.

W całym zamku można było zauważyć wiele pajęczyn. Ogród był niemniej zaniedbany. Wszędzie porastały chwasty, a pośrodku znajdowała się dziura wypełniona wodą, wokół której rosły bezlistne drzewa. Znajdowała się tam również mała altana porośnięta bluszczem. We wnętrzu stał niewielki stolik i dwie ławki oblepione pajęczyną.

Było to ponure miejsce.

Na podstawie Psa Baskerville’ów, sir Arthura Conana Doyle’a.

Inne obrazy znajdziesz tutaj.