Halt Siwobrody i Will Muzykant — recenzja Czarnoksiężnika z Północy

Trzeba sprostać własny lękom,
a one ulotnią się
niczym mgła w promieniach słońca.

Dla Willa upłynął już czas sześcioletniego szkolenia i w końcu stał się oficjalnym członkiem korpusu zwiadowców. Otrzymał przydział do lenna położonego na wyspie. Jednak nie spędził zbyt wiele czasu w tym spokojnym miejscu, bo przygoda znów go wezwała, by opuścił bezpieczne rejony i ruszył ratować swój kraj.

Will został zwiadowcą, Alyss dyplomatką. Ich przyjaciele pewnie również zakończyli szkolenia i stali się pełnoprawnymi przedstawicielami swoich cechów. Drogi młodych się rozeszły, ale znów się przetną, gdy Alyss przyniesie młodemu zwiadowcy tajemniczą wiadomość. Przez to wezwanie opuści przytulne lenno, by po raz kolejny stanąć twarzą w twarz z niebezpieczeństwem.

Czarnoksiężnik z Północy Johna Flanagana to książka, w której przenosimy się parę lat w przyszłość, kiedy Will nie jest uczniem, lecz nosi już srebrny liść dębu — symbol, że należy do zwiadowców. Trochę żałowałam, że ominęły mnie pozostałe miesiące jego szkolenia, ale to uczucie nie pozostało ze mną na długo podczas lektury. Autor świetnie poradził sobie z tym przeskokiem dzięki temu, że parę razy wrócił do wydarzeń z czasów nauki chłopca i tym, że dobrze skonstruował fabułę. Chociaż dziwne jest to, że bohater, który jeszcze niedawno miał zaledwie piętnaście lat, teraz jest dosłownie moim rówieśnikiem. A do tego również znalazł w sobie talent do gry na instrumencie muzycznym, czyli lirze… to znaczy mandolinie, o czym wielokrotnie wspomina w książce.

Z każdym kolejnym tomem trudno mi jest dostrzec w lekturze coś, co przeszkadzałoby mi podczas czytania. No może tylko to, że ulubieni bohaterowi nie pojawiają się tak często, jakbym chciała. Jednak z tym Flanagan też sobie poradził. Akcja toczy się tak szybko i płynnie, że trudno spostrzec, że kogoś w tym wszystkim brakuje.

Oczywiście bez Halta by się nie obyło. Nauczyciel Willa pojawia się znów na kartach książki ze swoim humorem i ogromną wiedzą z różnego zakresu. Tym razem możemy go poznać od strony „Jeśli ktoś Kalemu zabrać krowy to jest zły uczynek. Dobry, to jak Kali zabrać komuś krowy”¹. Halt nie przepuści sytuacji, by komuś dokuczyć swoimi żartami — bez względu czy to jest jego uczeń, czy rosły wojownik z toporem w ręce. Jednak nieszczególnie spodobała mu się piosenka, którą Will stworzył specjalnie dla niego. W tym oburzeniu jest dosyć odosobniony, bo wszystkim innym przypadła do gustu.

Jak można stwierdzić po tytule, w tym tomie dosyć ważną rolę odegra pewien czarnoksiężnik z lenna mieszczącego się na północy. Narobił takiego zamieszania, że nawet Halt i Crowley nie wiedzą, co powinni o tym wszystkim  myśleć. Sama postać została naprawdę dobrze skonstruowana i osadzona w historii. Wiele spraw okaże się nie takimi, jak początkowo się wydawało, więc możecie przygotować się na pewne zaskoczenie.

Flanagan przez poprzednie cztery części pokazał, że wie, jak dobrze zakończyć książkę. Dlatego zdziwiło mnie to, jak kończy się przedostatni rozdział (ostatni jest z innej perspektywy i nadrabia za tamten), który dla mnie nagle urwał akcję w połowie. Nie spodziewałam się takiego zabiegu po nim, ale mam już pod ręką kolejny tom, więc nie odczuję aż tak bardzo tej straty.

Czarnoksiężnik z Północy Johna Flanagana to książka, w której możemy dalej śledzić losy znanych nam bohaterów, ale kilka lat starszych. Dlatego też nie wiemy, co działo się z nimi przez ten czas. Jednak chętnie dowiedziałabym się, skąd nagle w młodym zwiadowcy pasja do muzykowania i jak długo dręczył swojego nauczyciela piosenką o Halcie Siwobrodym. Mimo to z przyjemnością czytałam ten tom i nie mogę się już doczekać kolejnego.

Pamiętaj, nigdy nie wykonuj na samym początku tego, co w twoim repertuarze najlepsze. Deser pozostaw na ukoronowanie występu.

Zwiadowcy. Czarnoksiężnik z Północy, John Flanagan

Tytuł: Czarnoksiężnik z Północy

Autor: John Flanagan

Tłumaczenie: Dorota Strukowska

Cykl: Zwiadowcy (tom V)

Wydawnictwo: Jaguar

Liczba stron: 383

Język wydania: polski

Język oryginału: angielski

Gatunek: fantastyka

¹ W pustyni i w puszczy, Henryk Sienkiewicz.

Recenzje pozostałych części znajdziesz tutaj.