Inna historia Pięknej i Bestii — recenzja Dworu cierni i róż

Odebrała życie.
W zamian musi
oddać serce.

Czarodziejka przemieniła księcia w dziką bestię za jego egoizm i złe zachowanie. W tej postaci miał pozostać do dnia, gdy ktoś ujrzy w nim prawdziwego człowieka. Wtedy urok miał przestać działać, a wszystko wróciłoby do normy. Jednak czas pędził nieubłaganie, odliczany przez opadające płatki róży, a nie pojawiał się nikt, kto mógłby zdjąć czar…

Tak właśnie przedstawia się baśń o Pięknej i Bestii, którą zna pewnie każdy. Jest wiejska dziewczyna, książę przemieniony w dziką bestię, zaczarowany dwór oraz miłość pokonująca zły urok. Mimo że książka Dwór cierni i róż Sarah J. Maas nawiązuje do tej baśni, to nieco się od niej różni. Autorka wykorzystuje podobne postacie, sytuacje, ale dodaje też wiele od siebie, dzięki czemu nie ma się wrażenia czytania dobrze znanej lektury.

Pojawia się dziewiętnastoletnia Feyra, która poluje i dba o swojego ojca oraz dwie starsze siostry. Jej życie wciąż wygląda tak samo. Wyjście do lasu, powrót ze zwierzyną lub bez niej, przyrządzenie mięsa tak, by przetrwało jak najdłużej, sprzedaż skór na targu. Zmienia się dopiero podczas pewnego polowania, kiedy zabija ogromnego wilka. Niedługo potem w jej chacie pojawia się groźna bestia żądająca zadośćuczynienia.

Historia Feyry jest wciągająca już od pierwszych stron. Chętnie zagłębiałam się w jej opowieść i patrzyłam na świat jej oczami. Zaczęło się niepozornie, a potem akcja zaczęła się rozwijać. Z każdą stroną poznawałam kolejne postacie oraz… domyślałam się zakończenia następnego wątku. Autorce nie można zarzucić napisania nudnej książki, ale niestety była momentami przewidywalna. Niektóre wątki były aż tak oczywiste, że trudno było nie domyślić się, co miało się wydarzyć w następnych rozdziałach. Trochę to osłabiało mój zapał do czytania. W innych momentach Mass zaskakiwała mnie niespodziewanym rozwiązaniem. Nieco rekompensowało to wcześniejsze potknięcia.

Skoro jesteśmy już przy minusach, to nie wszystkie sceny przypadły mi do gustu. Zagadkowy Rhys upijający noc w noc główną bohaterkę, która nic nie pamięta z tamtych godzin i tylko rozmazana farba na jej ciele świadczy o tym, co miało miejsce czy świętowanie pierwszego dnia wiosny w wykonaniu fae nie zapiszą się w mojej pamięci jako ulubione fragmenty. Ale chętnie zapamiętam nieporadne komplementy Tamlina, pomoc niesioną przez Luciena czy zaciekłą walkę Rhysa.

Poza tymi dwoma minusami książkę czyta się przyjemnie. Autorka stworzyła ogromny świat, który w pierwszym tomie dopiero zaczynamy poznawać. Mam nadzieję, że dalszych tomach z tego cyklu będę miała okazję „przejść się” po pozostałych Dworach, pałacach, a może „popłynę” też do Hybernii. Wszystko jeszcze przede mną.

Postacie też są rozbudowane. Przy przynajmniej dwóch przez długi czas nie byłam pewna, po czyjej stronie stoją. Pozostawały za zasłoną tajemnicy, co wzmagało chęć czytania, by odkryć, kim są naprawdę. Tylko jedną z nich udało mi się w końcu rozgryźć, druga pozostaje jeszcze sekretem, który może poznam w drugim tomie. Do wielu z bohaterów się przywiązałam i razem z nimi przeżywałam ich radość czy cierpienie, więc muszę przyznać, że zostały stworzone wspaniale.

Dwór cierni i róż jest lekką, przyjemną lekturą na wolny wieczór, kiedy chcemy odpocząć i się zrelaksować. Pojawiająca się czasami przewidywalność nie psuje aż tak bardzo przyjemności czytania, a nawet jeśli, to bohaterowie sami zachęcą Was, byście nie przerywali lektury. Dlatego, zanim sięgniecie po tę książkę, lepiej przygotujcie sobie parę godzin, które moglibyście poświęcić na czytanie, ponieważ książka nie pozwala o sobie szybko zapomnieć.

Nadziei potrzebujemy w równej mierze co chleba i mięsa.
Potrzebujemy nadziei, bo ona daje nam siłę, by trwać.

Dwór cierni i róż, Sarah J. Maas

Tytuł: Dwór cierni i róż

Autor: Sarah J. Maas

Tłumaczenie: Jakub Radzimiński

Cykl: Dwór cierni i róż (tom I)

Wydawnictwo: Uroboros

Liczba stron: 524

Język wydania: polski

Język oryginału: angielski

Gatunek: fantastyka

Recenzje pozostałych części znajdziesz tutaj.