Przez piaski pustyni — recenzja Okupu za Eraka

Do pomyłki należy się przyznać,
zwłaszcza przed samym sobą
a potem uczynić wszystko, by ją naprawić.

Znudzony urzędniczymi obowiązkami Erak wyrusza na swoją ostatnią łupieżczą wyprawę. Skoro nie może zaatakować Araluenu, płynie jeszcze dalej, by napaść na lud Arydii. Jednak nie spodziewa się, że z myśliwego stanie się nagle zwierzyną. I to zwierzyną, za którą zażąda się sporego okupu.

Erak zostaje pojmany, a w tym samym czasie Halt w końcu postanawia się ustatkować i wziąć ślub z piękną damą, równie tajemniczą, jak on sam. Chociaż wielkie przyjęcia nie są w jego stylu, to ten jeden raz godzi się na nie ze względu na miłość do ukochanej. Specjalnie na tę okazję nauczył się nawet tańczyć, co niestety zaniedbał jeden z jego uczniów.

Chociaż w poprzednim tomie Will był już pełnoprawnym zwiadowcą, to w Okupie za Eraka John Flanagan cofa nas do czasów jego nauki u Halta. Niestety nie poznałam — choć miałam nadzieję — początków gry na mandolinie młodego czeladnika, bo już tutaj całkiem dobrze radzi sobie w denerwowaniu nauczyciela swoją muzyką. Pomimo tego książka jest cudowna i jak na razie sądzę, że to najlepsza część z cyklu. Autor wszedł w niej na zupełnie inny stopień swojej twórczości. Styl nieco różni się od innych tomów, ale to wyszło jedynie na lepsze.

Sama fabuła jest świetnie skonstruowana. Nic nie dzieje się tutaj bez przyczyny. Nawet pozornie błahy fragment ma znaczenie dla dalszej historii Willa i reszty. Flanagan doskonale — moim zdaniem — odwzorował pustynny klimat. Nie brakuje tu burzy piaskowej kradnącej nadzieję, kobry, która omal nie odebrała życia synowi aszejka, groźnych i bezlitosnych zbójców, sępów krążących nad trupami czy nawet lwa, władcy tych terenów oraz prawa pustyni, które niestety każdy interpretuje na swój sposób. Jedyne moje zastrzeżenie dotyczy raczej pierwszych rozdziałów niż dalszej fabuły. Żałuję, że autor tak niewiele opowiedział o uroczystości ślubnej w Araluenie. Ledwo o tym napomknął, a chętnie dowiedziałabym się, jak dokładnie to przebiegało. Może kiedy indziej to odkryję.

Wspaniałe było również to, że — poza sprawą ślubu Halta — autor nie skraca żadnych wątków. Wręcz przeciwnie — rozbudowuje je tak, jak bardzo jest to potrzebne. Potrafi przykuć uwagę opisami, które nie są za długie, lecz idealnie opisują dane wydarzenie.

W tym tomie spotykamy się znów ze znanymi nam bohaterami, ale pojawi się też wielu innych. Będą zarówno sojusznicy, jak i wrogowie. Tutaj nasuwa mi się na myśl postać Beduinów (ang. Bedouins), to znaczy Bedulinów. Flanagan parokrotnie wykorzystał w tej książce rzeczywiste nazwy, które odrobinę przekręcił. Jednak łatwo domyślić się, skąd czerpał inspirację. Był to dosyć ciekawy zabieg.

W Ziemi skutej lodem pojawiło się zioło cieplaka, czyli narkotyk, który uzależnił Willa. Wyniszczał powoli organizm chłopca i niemal doprowadził do jego śmierci. Była to dosyć okrutna scena, ale dopiero w siódmym tomie z cyklu Flanagan doprowadza do tego, że jego bohaterowie cierpią jako jeńcy, a nie przez niewolniczą pracę i narkotyczne rośliny. Stawia ich w sytuacjach, które naprawdę wydają się bez wyjścia. Pierwszy raz tak bardzo martwiłam się o to, jak sobie z tym poradzą. Jednak świadomość tego, co dzieje się w piątym tomie (chronologicznie jego akcja ma miejsce po siódmym tomie) dawała mi nadzieję, że nie skończy się to źle.

Tak jak i w innych jego książkach tutaj również można znaleźć kilka ważnych prawd. Jak to, że czasami trzeba zaryzykować i postawić wszystko na jedną kartę, nawet jeśli nie jesteśmy pewni wygranej. Może zwyciężymy, a może nie. Drugą prawdą jest to, że nie możemy czekać całe życie, by wejść na następny etap działania czy spełniać marzenia. Możemy nie czuć się gotowi w tej chwili, ale jeśli będziemy wciąż zwlekać, to prędzej doczekamy się własnej śmierci.

Książka Okup za Eraka Johna Flanagana to prawie pięćset stron wspaniałych przygód, wędrówek po pustyni, nadziei i odwagi. Odkryjemy w niej, jak wygląda życie ludzi wśród piasków i jak Will po raz kolejny radzi sobie bez swojego mistrza i przyjaciela. Autor pokazuje, że ma jeszcze wiele pomysłów, którymi może zaskoczyć swoich czytelników. Nie mogę się doczekać, by je odkryć.

Jeśli ktoś czeka, aż będzie gotów — to będzie czekał przez całe życie.

Zwiadowcy. Okup za Eraka, John Flanagan

Tytuł: Okup za Eraka

Autor: John Flanagan

Tłumaczenie: Dorota Strukowska

Cykl: Zwiadowcy (tom VII)

Wydawnictwo: Jaguar

Liczba stron: 472

Język wydania: polski

Język oryginału: angielski

Gatunek: fantastyka, literatura przygodowa

Recenzje pozostałych części znajdziesz tutaj.