Ucieknijmy w góry — recenzja Wilczego gangu

To nie jest świat ludzi,
tu rządzą inne prawa.

A gdyby tak rzucić wszystko i wybrać się przynajmniej na jeden dzień do wspaniałego świata gór? Wędrować szlakami, które nie są znane każdemu turyście. Spotykać piękne i groźne zwierzęta, obserwować je z daleka i nie wtrącać się w ich życie. Poznawać tajemnice, jakie las ukaże tylko cierpliwym i wytrwałym. Gotowi na podróż?

Kazimierz Nóżka, polski leśnik, który zna bieszczadzkie lasy jak własną kieszeń. Nie są mu obce zwyczaje zwierząt, ich niezwykłe przygody, akty odwagi i sprytu, a czasem głupoty. Obserwuje ich życie, pilnuje, by nie szkodziły człowiekowi, a człowiek im. To on stanie się przewodnikiem, który odkryje przed czytelnikami sekrety gór.

Wilczy gang i nowe historie Kazimierza Nóżki Marcina Szumowskiego to druga opowieść o Bieszczadach. Tym razem książka skupia się na wilkach, ale także na dzielnych dzikach, wiernych ptakach czy dostojnych jeleniach. Nie zabraknie tutaj też historii z lekkim dreszczykiem, groźnych grzybów i łapczywych niedźwiedzi. Autor serwuje nam zbiór ciekawych opowieści i przygód, które zasłyszał i które sam przeżył.

Zarówno leśnik, jak i dziennikarz mają wspaniały dar opowiadania. Czytając ich historie, można samemu przenieść sięna łono bieszczadzkich lasów, razem z nimi oglądać zwierzęta z bezpiecznej odległości, przemykać, by zrobić idealne zdjęcie, poznać rzeczy, jakich mieszczuch nigdy nie zobaczy na własne oczy. Przez te opowieści po prostu się płynie i szkoda, że nie ciągną się dłużej przez kolejne trzysta stron. Jednak po ostatnim rozdziale można stwierdzić, że autor jeszcze nieraz przybędzie w góry, by zebrać kolejny materiał na wciągającą książkę.

W każdym rozdziale skupiamy się na innym zjawisku czy zwierzęciu, na jakie możemy natknąć się w tym rejonie. Raz przeczytamy o cwanych wilkach, potem o czyściochach-borsukach czy niewidzialnych jelonkach, którym ludzie niszczą kamuflaż. Dzięki temu lepiej poznajemy zwyczaje różnych zwierząt i dowiadujemy się, jak im nie szkodzić. Poza anegdotkami pojawia się tu też spora dawka wiedzy np. o tym, żeby nie zabierać w pełni zdrowego młodego ptaka do domu, gdy nie widzimy w pobliżu jego rodziców — są w pobliżu i dobrze wiedzą, co się dzieje z ich potomkiem.

Wspaniałym dodatkiem do lektury są profesjonalne fotografie wykonane między innymi przez autora i leśnika. Umilają lekturę i pomagają jeszcze lepiej wczuć się w klimat opowiadanych historii. Poza czarno-białymi, które pojawiają się przez większość lektury, możemy liczyć też na kolorowe zdjęcia mieszkańców gór. Może następnym razem posłuchamy ich historii.

Wilczy gang to historia o człowieku z prawdziwą pasją, który pokazuje, jak pięknym miejscem są góry i sieje w sercach czytelników pragnienie, by wybrać się w Bieszczady i zobaczyć tą piękną, groźną naturę na własne oczy. Mam nadzieję, że Szumowski pracuje już nad kolejną częścią opowieści i niedługo nam ją zaprezentuje.

Dziękuję Wydawnictwu Oficyna 4eM oraz portalowi www.czytampierwszy.pl za egzemplarz recenzencki.

Stał naprzeciw mnie, jakby mnie poznał, jakby chciał mi podziękować, a ja, idiota, chciałem mu posłać kulkę.

Wilczy gang, Marcin Szumowski

Tytuł: Wilczy gang i nowe historie Kazimierza Nóżki

Autor: Marcin Szumowski

Wydawnictwo: Oficyna 4eM

Liczba stron: 304

Język wydania: polski

Język oryginału: polski

Gatunek: literatura faktu

Recenzje innych książek znajdziesz tutaj.